Łukasz Nitwiński
Celem mojej samotnej wyprawy do Iranu było pokonanie rowerem w okresie lata (jest tu wtedy naprawdę cieplutko) martwej i w znaczniej mierze bezludnej pustyni Dasht-e-Lut. Pustynia ta dzierży rekord najwyższej zanotowanej temperatury na ziemi – satelita NASA wskazał tu w 2005 roku 70.7 stopni Celsjusza. Po odcinku pustynnym drugim wyzwaniem były góry leżące na pograniczu irańsko-afgańskim, gdzie zagrożeniem poza temperaturą są handlarze narkotyków i inwigilujący te tereny Pasztunowie. Wojsko dla lepszej kontroli czasami zamyka ten teren i jest on turystycznie niemalże nieodwiedzany. W okresie przygotowawczym nie natknąłem się na żaden ślad wskazujący na podobną wyprawę w przeszłości. 90% czasu jazdy odbyło się pod wiatr przy temperaturze od 35 do 50-kilku stopni. Wyprawa tam, gdzie było to możliwe, omijała miasta i drogi asfaltowe. Noclegi tylko wśród społeczności lokalnej.
